تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
 |
جمعه 23 تير 1391 |
در روزگار ما، مرد عمل خيلي كم است اما آدم هائي كه فقط بلدند حرف بزنند و تز بدهند تا دلت بخواهد. نمونه اش همين بنده حقير سراپا تقصير.
داشتم فينال جام ملت ها را مي ديدم كه ناغافل يه ايده جديد به ذهنم رسيد؛ پيش خودم فكر كردم، چرا براي برون رفت از مشكلات هميشه به دنبال راه هائي هستيم كه ديگران رفته اند؟! چرا مي خواهيم مشكلات شهرمان را با راه حل هاي كليشه اي حل كنيم؟! يكهو ياد يك ضرب المثل آلماني افتادم كه مي گويد: "اگر براي انجام كاري فقط دو راه وجود داشته باشد بهترين راه، راه سوم است"؛ چرا ما به دنبال راه سوم نباشيم؛ اين بود كه درست بعد از گل سوم اسپانيا تلويزيون را خاموش كردم و دستم را زير چانه ام زدم و مشغول پروراندن ايده ام شدم؛ اگر درست از آب دربيايد ديگر نيازي به فرمانداري ويژه شدن و گرفتن عوارض آلايندگي پالايشگاه و اين جور چيزها هم نداريم و 90 درصد مشكلاتمان حل مي شود و با يك تير مي توانيم شونصد تا نشانه را يك جا بزنيم :
راه سوم اينه كه بريم امتياز يكي از تيم هاي پرطرفداري كه كفگيرش به ته ديگ خورده را بخريم و بومي سازيش بكنيم ؛ مگه همداني ها و قمي ها اين كار را نكردند ؛ تازه ما از اشتباهات اونها درس مي گيريم و راه را درست تر مي رويم .
حساب كرده ام خريد امتياز تيم با در نظر گرفتن زيرميزي و روميزي و حق السكوت حسن و تقي و نقي چيزي حدود سي ميليارد برايمان آب مي خورد. از ميان مربيان داخلي هم ژنرالي، مارشالي، سلطاني، چيزي پيدا مي كنيم كه با در نظر گرفتن حق الزحمه واسطه ها و كاسه ليسها پنج ميلياردي مي شود. پادگان هم كه خالي شده و ول افتاده اين بالا كه شايد بشود با ده-پانزده ميلياردي يه ورزشگاه دم دستي داخلش در آورد؛ اين تا حالا پنجاه ميليارد تومان. بيست تائي بازيكن درجه يك و با اخلاق هم دست چين مي كنيم كه اگر به طور متوسط براي هر بازيكن هفت صدوپنجاه ميليون در نظر بگيريم، سر جمع مي كنه پانزده ميليارد و سي ميلياردي هم براي ساير هزينه ها و ريخت و پاش ها مي گذاريم كنار؛ كلا صد ميلياردي پول نياز داريم؛ در عوض هزاران فايده در زمينه هاي پركردن اوقات فراغت، اشتغال زائي، محروميت زدائي، درآمد زائي و... عايدمان مي شود .
فقط يك مشكل باقي مي ماند و آن بحث همين صد ميليارد ناقابل است كه فكر آن را هم كرده ام :
تا آنجائي كه همين بنده حقير سراپا تقصير اطلاع دارم شهرداري حدود 65 ميليارد توماني از ادارات مطالبه دارد كه فقط 52 ميليارد آن از دانشگاه صنعتي است و تا حالا هم نتوانسته آن را وصول كند و بعيد است كه به اين زودي ها وصول شود اما اگر بحث فوتبال به ميان بيايد قضيه فرق مي كند؛ آره اگر از راه ورزش و آن هم فوتبال وارد بشويم شايد بشود كاري صورت داد، مطمئنا رئيس بيشتر ادارات عاشق فوتبالند ؛ البته بايد دست جنباند و تا تب جام ملت ها فرو كش نكرده در اين زمينه اقدامي كرد؛ براي اين كه حرف و حديثي پيش نيايد اسم تيم را هم مي گذاريم "تيم ادارات شهرداري دانشگاه صنعتي خميني شهر"؛ درست مثل "تيم فولاد مباركه سپاهان اصفهان"
مابقي پول را هم مردم به صورت خودجوش و با رضايت كامل تأمين مي كنند ؛ باور كنيد همين مردمي كه اگر نان گران شود كلي غر مي زنند و حاضر نيستند براي خريد يك كتاب دست داخل جيب مبارك كنند و ... حاضرند به خاطر فوتبال از شكم زن و بچه بزنند و در آمد يكي-دو ماه
خود را هزينه كنند، صدايشان هم در نمي آيد .
خلاصه فكر از بنده و تصميم گيري و اجرا از شما ؛ آستين ها را بالا بزنيد ؛ ياعلي .
بدرود.
نظرات شما عزیزان:
 نویسنده : ف.فرح بخش
 |
    |
